در گفتگو با مهر عنوان شد؛ ادعای کاهش آلودگی با اجرای توافق پاریس آسمان ریسمان موافقان است

باغ من: ادعای ارتباط کاهش آلودگی هوا با کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از دریچه توافق پاریس بی اساس است. این ادعا بیشتر به جهت تأثیرگذاری برنهادهای بررسی کننده و همراه کردن افکار عمومی مطرح میگردد.

یک کارشناس محیط زیست در پاسخ به مدعای برخی مدافعان پیوستن به توافق پاریس در خصوص خسارات آلودگی هوا به خبرنگار مهر اظهار داشت: ادعای ارتباط کاهش آلودگی هوا با کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از دریچه توافق پاریس کاملاً بی اساس است. این ادعا بیشتر به جهت تأثیرگذاری برنهادهای بررسی کننده این توافق و همین طور همراه کردن افکار عمومی با جریان موافق پیوستن به توافق پاریس، مطرح میگردد.
صمد محمدی اضافه کرد: هرساله با کاهش دما و آغاز فصل سرما، آلودگی هوای کلان شهرها ازجمله تهران مسئولان را برای حل این معضل ملی به تکاپو می اندازد. عده ای نوسازی حمل ونقل عمومی و کاهش استفاده از وسایل نقلیه شخصی را مؤثر می دانند و عده ای هم پیشنهاد تعطیلی زمستانه مدارس را مطرح می کنند. دراین بین اما بعضی از مسئولان کشور، راه چاره در همسویی با تعهدات بین المللی می دانند. در همین راستا این افراد پیوستن به توافق پاریس را چاره کاهش آلودگی هوا می دانند.
وی توضیح داد: توافق تغییر اقلیم پاریس در اجلاس ۲۱ کنوانسیون تغییرات اقلیم سازمان ملل متحد در پاریس شکل گرفت. هدف این توافق پیشگیری از افزایش ۲ درجه ای دمای زمین تا اختتام قرن ۲۱ با تمرکز بر کاهش انتشار گازهای گلخانه ای انسان ساخت به خصوص دی اکسید کربن (CO۲) است. بررسی گازهای گلخانه ای مدنظر توافق پاریس نشان داده است که این گازها هیچ ارتباطی با گازهای آلاینده هوا ندارند و کاملاً متفاوت از عناصر آلاینده هوا در کلان شهرها هستند.
این کارشناس محیط زیست برای آشکار شدن تفاوت گازهای گلخانه ای و گازهای آلاینده هوا به بررسی گازهای آلاینده هوا و گازهای گلخانه ای پرداخت و اظهار داشت: برمبنای استاندارد هوای پاک ایران گازهای آلاینده هوا عبارتند از مونوکسید کربن (CO)، دی اکسید نیتروژن (NO۲)، دی اکسید گوگرد (SO۲)، ترکیبات آلی فرار (VOCs)و ذرات معلق کوچک تر از ۱۰ و ۲.۵ میکرون (PM۲.۵، PM۱۰). طبق گزارش های شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، آلاینده ذرات معلق PM۲.۵ هم اکنون بعنوان آلاینده اصلی هوا در ایران است. منبع اصلی انتشار PM۲.۵ بیشتر خودروهای سنگین هستند که با نصب فیلترهای دوده می توان تولید این ذرات معلق را کم کرد. علاوه بر استاندارد هوای پاک ایران استاندارد هوای پاک سازمان محیط زیست آمریکا باز گازهای فوق را آلاینده هوا می داند. استاندارد هوای پاک سازمان محیط زیست آمریکا (EPA)
ستون اول از سمت راست نشان دهنده آلاینده ها و ستون دوم نشان دهنده سطح استاندارد وجود گازهای آلاینده هوا است.
دی اکسید کربن جزو آلاینده­ های هوا نیست.
محمدی اضافه کرد: گازهای گلخانه ای که برمبنای توافق پاریس ادعا می ­شود که سبب گرمایش کره زمین شده اند شامل بخارآب (H۲O)، دی اکسید کربن (CO۲)، بخار آّب(H۲O)، اکسید نیتروژن (N۲O)، کلروفلوئورو کربن (CFCS) و پروفلوئوروکربن (PFCS) هستند. تحقیقات صورت گرفته توسط دانشمندان آمریکایی در دانشگاه هایی مانند اوهایو نشان داده است که از میان گازها گلخانه ای، بخارآب سهم ۹۵ درصد از میزان گازهای گلخانه ای موجود در جو زمین را تشکیل می دهد. درصورتی که دی اکسید کربن فقط ۴ درصد اثر گلخانه ای جو زمین را شکل می دهد که از این ۴ درصد سهم گازهای گلخانه ای انسان ساخت تنها ۵ درصد است. محاسبات بسیار ساده نشان داده است که میزان دی اکسید کربن انسان ساخت در میان کل گازهای گلخانه ای تنها ۰.۲ درصد است.
وی اشاره کرد: بیشترین اشتباه در یکی گرفتن این گازها به سبب شباهت مونواکسید کربن (CO) و دی اکسید کربن (CO۲) است. در واقع با وجود اینکه این دو گاز نامی مشابه دارند، نقش­های کاملا متفاوتی دارند.
این کارشناس محیط زیست درانتها اشاره کرد: مجموع نکات بیان شده و مقایسه نشان داده است که هیچ اشتراک و ارتباطی بین گازهای آلاینده هوا و گازهای گلخانه ای وجود ندارد. با عنایت به نکات بیان شده، ادعای ارتباط کاهش آلودگی هوا با کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از دریچه توافق پاریس کاملاً بی اساس است. این ادعا بیشتر به جهت تأثیرگذاری برنهادهای بررسی کننده این توافق و همین طور همراه کردن افکار عمومی با جریان موافق پیوستن به توافق پاریس، مطرح میگردد.