سم داران شاخص کلاه قاضی اصفهان آخر پاییز شمرده شدند

به گزارش باغ من اصفهان کمتر کسی به این فکر می کند که اگر مناطق حفاظت شده ای مثل پارک ملی کلاه قاضی و قمیشلو در اطراف اصفهان وجود نداشتند، امروز اصفهان بیشتر در قعر آلودگی صنایعش فرو رفته بود و آتشِ خشم طبیعت آنرا ده باره و صد باره سوزانده بود. از همین رو، سرشماری دارایی های طبیعی این دو زیستگاه، پس انداز باقی مانده برای اصفهان را حساب می کند!

اصفهان، امروز رسما در دل یک بحران ملی است؛ این شهر در چندسال اخیر جریان اصلی زندگی را در بستر خشک زاینده رود و در بین غبار و دود صنایع کوچک و بزرگ از دست داده است. حالا یکی از محرک های ضربانِ آهسته قلبش، پارک ملی کلاه قاضی است که از شروع پاییز، استرس های زیادی را تاب آورده است؛ حالا «آخر پاییز» است و نوبه شمارش «جوجه ها».

آنچه از شکار، خشکسالیِ نسبتا شدید و هجوم بیماری هایی مثل طاعونِ نوشخوارکنندگانِ کوچک باقی مانده، سرمایه هایی هستند که اگر از جاده کشی و پروژه آرامستان در بهارستان هم جان سالم به در ببرند، موفق به حفظ امید اصفهان برای اندکی بیشتر زیستن خواهد شد.

روز گذشته (دوشنبه_۱۵ آذرماه) سرشماری این سرمایه ها، «سُم دارانِ شاخص» کلاه قاضی، توسط ۲۱ گروه که رهبری هر تیم را یک محیط بان آشنا با منطقه به عهده داشت انجام شد و هر تیم به شمارش «کل و بز» در بخش های کوهستانی و «آهو» در دشت ها پرداختند.

در حالی که آفتاب صبحگاهی حدودا تمام دشت های کلاه قاضی را گرم کرده بود، محیط بان یکی از گروه ها که با دوربین به دنبال آهو می گشت، تکرار کرد «تو آفتابِ پاییز می خوابن! شب تا بامداد تو سرما می دوند که سردشون نشه. تو روز، زیر آفتاب می خوابن! الان سخت می بینیمشون، تو بوته ها خوابیدن».

چهارپایانی که تیم سرشماری به دنبال شمردنشان است با دیدن انسان یا شنیدن صدای ماشین ها، از خوابگاه آفتاب زده پاییزی خود فرار می کنند و همین گریز و تحرک رؤیت آنها در دشت را ممکن می کند. گفته محیط بان درست است، آهوها تا جای ممکن در جای خود خوابیده اند، اگر خطر حمله انسان را خیلی نزدیک احساس کنند، از جا بلند شده و سرمازده، خرامان دور می شوند.

از یک دشت به دشت دیگر، از یک آبشخور به آبشخور دیگر، ده تا و بیست تا و سی تا، جمعیت آهوها متفاوت اما مجموعشان شایان توجه است، در این بین یک دشت کوچک که محیط بان مدعی است باید آهو داشته باشد خالی است! در ارتفاعی مشرف به دشت، به دنبالشان می گردد. گروهی از چهار گرگ را می بیند. حالا معلوم می شود که چرا آهویی در این دشتِ مساعد حضور ندارد. گرگ ها در کمین اند و شاید بوی شکارشان، آهوها را از محل دور کرده است.

در نزدیکی آبشخورها، محدوده های کشت علوفه، مسیرهای بکری که مشخصا هنوز پای هیچ شکارچی و معدن داری به آن باز نشده، گله های پر جمعیت آهو پرسه می زند. در بخش هایی که پستی و بلندی و ناهمواری دارد یا نخاله های معادن باقی مانده، حضورشان کمتر است و همه اینها اثبات می کند که انسان نباید دخل و تصرفی در این زیستگاه داشته باشد.

به گفته محیط بان با تجربه ای که همچنان با احتیاط مسیرهای مخصوص گشت محیط بانی را طی می کند، «اخیرا احکام سنگینی برای شکارچیان و معدن داران متخلف صادر شده و قانون توانسته قدری به امنیت منطقه کمک نماید.»

او در صورتیکه امید زیادی به دل دارد، با خوشی می گوید، «با عشق اهتمام می نماییم منطقه آرامش داشته باشد، این حیوانات اعتماد دارند، می دانند اینجا جایشان امن است، حتی از حرکت ماشین های ما نمی ترسند، می دانند مواظبشان هستیم.»

در اختتام سفر یکی از تیم هایی که به دنبال آهو، دشت های خاص پارک ملی کلاه قاضی را گز کرده بودند، بیشتر از ۳۰۰ آهو دیده شدند و چند گروه دیگر هم آمار کمتر یا بیشتر از دشت های دیگر به همراه داشتند. سال قبل با تعداد گروههای کمتر، حدود ۲۵۰۰ آهو در منطقه شمارش شده بودند و حالا هم محیط بان نوروزی، معتقد می باشد حداقل ۳۰ گروه، دو روز تمام باید آهوها را شمارش کنند، تا جمعیت واقعی آهوهای کلاه قاضی مشخص شوند.

به گزارش باغ من به نقل از ایسنا، کلاه قاضی، پارک ملی حفاظت شده در جنوب شرقی شهر اصفهان است که با حضور چهارپایان شاخص خود و البته تنوع پوشش گیاهی مشهور شده است. این منطقه حفاظت شده ۴۰ هزار هکتاری، پاییز ۱۴۰۰ با تهدید ساخت آزادراه کنارگذر شرق اصفهان مواجه بود و پس از کوشش های مردمی، بالاخره این خطر بطور موقت از سرش باز شد و هم اکنون فعالان محیط زیست و دوستداران حیوانات منتظر تصمیم جدید ملی برای راه جایگزین هستند.

در این بین، خبرهایی از تصمیم جدید شهردار بهارستان در خصوص ایجاد آرامستان در حوالی این پارک ملی به گوش می رسد؛ این خبر در صفحه اینستاگرام منتسب به شهردار جدید بهارستان انتشار یافته و فعالان محیط زیستی، برای دومین بار امسال نگران این منطقه خاص اکولوژیک هستند.

منبع: mygarden.ir