درباره تغییرات اقلیمی و گرمایش جهانی چه می دانید؟
|باغ من: طوفان، سیل، خشکسالی و آتش سوزی های شدید در جنگلها همه حاکی از تغییراتی غیر معمول با سرعتی بالا در جو زمین است. تغییرات اقلیمی و گرمایش جهانی امروزه به یکی از با اهمیت ترین چالش های زیست محیطی تبدیل گشته که تمام کشورهای جهان همچون ایران را تحت تاثیر قرار می دهد و مقابله با این تغییرات نیازمند اقدامات جهانی است.
به گزارش باغ من به نقل از ایسنا، با شروع انقلاب صنعتی در دهه ۱۸۵۰ میلادی و شتابگیری آن تا حالا مصرف سوخت های فسیلی توسط بشر سبب بالا رفتن سطح «دی اکسید کربن» طی دوران جدید، بالا رفتن سطوح دی اکسید کربن بعنوان عامل اصلی شمرده می شود که سبب گرم شدن جهان شده است. تغییر اقلیم به تغییر طولانی مدت دما و الگوهای معمولی آب و هوا در یک منطقه خاص یا در سطح کره زمین اشاره دارد. در طول تاریخ زمین، آب و هوا بطور مداوم و با یک روند آهسته طی صدها و هزاران سال تغییر کرده اما تغییرات اقلیمی حالا تحت تاثیر کارهای انسانی با سرعت بسیار بیشتری درحال وقوع است.
تغییرات آب و هوایی می تواند پیش بینی الگوهای آب و هوا را دشوار و غیرممکن کند و این الگوهای آب و هوایی غیر منتظره می تواند نگهداری و پرورش محصولات را در مناطقی که به کشاورزی متکی هستند با مشکل روبه رو کند چونکه دیگر نمی توان به دمای مورد انتظار و میزان بارندگی اعتماد کرد.
تغییرات آب و هوایی همین طور با سایر حوادث آب و هوایی مخرب مانند طوفان های مکرر و شدیدتر، سیل، باران و طوفان های زمستانی هم راه است. هرچند تغییر در آب و هوا و گرم شدن زمین ممکنست بعنوان قسمتی از فرایندهای طبیعی و درپی نوسانات شدت نور خورشید، انحراف در راه حرکت زمین و کارهای آتشفشانی ایجاد شود اما اقلیم بعد از انقلاب صنعتی و افزایش مصرف سوخت های فسیلی به طرز فزاینده ای تحت تاثیر کارهای انسانی قرار گرفته است.
علت تغییرات آب و هوایی فعلی عمدتاً کارهای بشری مانند سوزاندن سوختهای فسیلی، مانند گاز طبیعی، نفت و زغال سنگ است که موجب انتشار گازهای گلخانه ای در جو زمین می شود. این گازها گرمای تابش خورشید را در داخل اتمسفر به دام می اندازند و موجب افزایش متوسط دمای زمین می شوند. این افزایش دمای کره زمین را «گرمایش جهانی» می نامند.
توجه کشورهای جهان به تغییرات اقلیمی و گرمایش جهانی از سال ۱۳۷۱ و درپی پیمان نامه سازمان ملل درباره تغییرات اقلیمی که هدف آن پایدارسازی مقدار گازهای گلخانه ای در جو زمین برای جلوگیری از مشکلات آتی آب وهوایی در جهان است بیش از پیش مورد توجه جدی قرار گرفت. توافقنامه پاریس در سال ۱۳۹۴ با شرکت ۱۷۴ کشور جهان و اتحادیه اروپا و در قالب کنوانسیون تغییر اقلیم سازمان ملل متحد مصوب شد. هدف از انعقاد توافقنامه پاریس کنترل تغییرات آب و هوایی با کاهش تولید گازهای گلخانه ای توسط کشورها و جلوگیری از افزایش دمای کره زمین بیش از ۲ درجه سانتیگراد و کوشش برای محدود کردن آن تا ۱.۵ درجه سانتیگراد است. حالا ۱۹۷ کشور دنیا همچون ایران عضو این معاهده های بین المللی هستند.
کارشناسان مطالعات جوی در گزارشی که بتازگی انتشار یافته هشدار داده اند که چنانچه رهبران جهان در دستیابی به توافق برای کاهش قابل توجه انتشار گازهای گلخانه ای تا سال ۲۰۳۰ ناکام بمانند، ۱۰ میلیون نفر بر اثر “افزایش شدید دما” جان خودرا از دست خواهند داد. همین طور پژوهشگران نیز تاکید می کنند که در این شرایط ممکنست تولید محصولات کشاورزی تا سال ۲۰۵۰ حدود ۳۰ درصد کم شود و این درحالیست که میزان مواد غذایی مورد نیاز جمعیت درحال گسترش ۵۰ درصد افزایش می یابد.
توسعه انرژی های تجدیدپذیر همیشه بعنوان یکی از راهکارهای مقابله با انتشار گازهای گلخانه های و در نتیجه تغییرات اقلیمی و گرمایش جهانی مطرح است. خیلی از کشورهای توسعه یافته اقدامات بلند مدتی را برای کاهش ۴۰ تا ۵۰ درصد انتشار گازهای گلخانه ای تا سال ۲۰۳۰ آغاز نموده اند. این در حالیست که ایران رتبه ششم انتشار گازهای گلخانه ای از بخش انرژی را در جهان دارد و برخی کارشناسان معتقدند که اقدامات کشورمان در این عرصه ناکافی بوده است.
منبع: باغ من