آنچه باید درباره زراعت چوب بدانید
|به گزارش باغ من زراعت چوب یکی از طرح هایی است که به تأمین نیاز چوبی کشور و حفاظت از پوشش محدود جنگلی کشور کمک می نماید اما آیا محدودیت یا دستورالعملی برای برداشت از این چوب های زراعی وجود ندارد؟ آیا بهره برداری از درختان در ارتباط با طرح زراعت چوب در هر زمانی امکان پذیر است؟ آیا به علت این که این درختان با هدف بهره برداری کاشته شده اند، اصولی برای برداشت آنها وجود ندارد؟.
به گزارش باغ من به نقل از ایسنا، ایران کشوری است که تنها ۷ درصد از مساحت کل آنرا پوشش جنگلی تشکیل می دهد و این مسئله بر اهمیت اکوسیستم های جنگلی کشور که دارای انواع گونه های جانوری و گیاهی هستند، می افزاید.
در متن زیر به نکته ۸ درباره زراعت چوب اشاره شده است:
* پتانسیل مصرف چوب در ایران حدود ۱۳ میلیون متر مکعب برآورد شده است ازاین رو از سال ۱۳۸۴ زراعت چوب در دستور کار قرار گرفته است.
* زراعت چوب یکی از بزرگ ترین طرح های سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور برای حفاظت از جنگلها و منابع طبیعی است که بر اساس توسعه کشت درختان سریع الرشد و زودبازده مانند صنوبر و اکالیپتوس است.
* به قول برخی مسؤلان، زراعت چوب طرح راهبردی توسعه پایدار زیست محیطی و به جهت محدودیت واردات چوب و اجرای طرح تنفس جنگل، انتخاب طرح زراعت چوب، بهترین مسیر برای تأمین نیازمندی ها است.
* گرچه طرح زراعت چوب به نظر راهکار مناسبی برای تأمین مواد اولیه، اقتصاد، اشتغال، معیشت و کاهش تخریب جنگلها می رسد اما هر از گاهی شاهد قطع درختان زراعی در فصل هایی مانند بهار و تابستان هستیم.
* در فصل زمستان باید از درختان بهره برداری شود چونکه برداشت درختان در فصل زمستان سبب می شود آفات و بیماری های کمتری طغیان کنند و به درختان آسیب بزند در حالیکه احتمال گسترش این آفات در فصل هایی مانند بهار و تابستان بیشتر است.
* درختانی همچون صنوبر که برای زراعت چوب کاشته می شوند بیشتر از ۱۰ تا ۲۰ سال زمان می برد تا قابلیت بهره برداری را داشته باشند. در منطقه ای که توده ای از درختان در سطح وسیعی کاشته و بیشتر از ۲۰ سال در آنجا رشد می کنند اکوسیستمی ایجاد می شود که محل زندگی خیلی از موجودات و حیات وحش است. بهره برداری این درختان در فصل هایی مانند بهار و تابستان علاوه بر این که سبب طغیان آفات می شود صدمات بسیار مخربی به حیات وحش و پرندگانی منطقه که این توده درختان را بعنوان اکوسیستم خود برگزیده اند، وارد می نماید.
* به علت این که تصور می شود درختان در ارتباط با زراعت چوب را هر زمان میتوان برداشت کرد متاسفانه به بهره برداری درختان در بخش زراعت چوب نظارت کافی نمی گردد.
* زراعت چوب در کنار واردات چوب گرچه راهکاری های مناسبی برای تأمین چوب مورد نیاز کشور در مقابل قطع درختان با ارزش و محدود کشور به حساب می آیند اما به نظر می آید که لازم است نظارت ها در این حوزه افزایش پیدا کند.