در مجموعه وبینارهای محیط زیستی بخشی از راه حل مطرح شد؛ لزوم توجه به آموزش محیط زیستی کودکان

به گزارش باغ من مدیرکل مشارکت های مردمی محیط زیست اظهار داشت: آموزش های محیط زیستی به کودکان برای آینده محیط زیست به سبب تاثیرپذیری زیاد آنها موثر است و می توان اخلاق و رفتارهای محیط زیستی به آنها آموزش داد.
به گزارش باغ من به نقل از مهر، در چهارمین وبینار از مجموعه وبینارهای محیط زیستی قسمتی از چاره، که به همت گروه مردمی قرار سبز، اتحادیه انجمن های علمی دانشجویی محیط زیست، باشگاه دانشجویان حامی محیط زیست و منابع طبیعی، انجمن محیط زیست دانشگاه تهران، آکادمی وادی و حمایت بیش از ۶۰ تشکل دانشجویی و مردم نهاد در سراسر کشور با موضوع «آموزش خانواده و کودکان برای حفظ محیط زیست» در روز پنج شنبه ۲۰ خرداد ۱۴۰۰ برگزار شد، سید ابوالقاسم موسوی مدیرکل مشارکت های مردمی و مسئولیت اجتماعی سازمان محیط زیست، مهدی کلاهی عضو هیئت علمی منابع طبیعی دانشگاه فردوسی مشهد، حسام نراقی رییس هیئت مدیره انجمن امداد ایران و احسان میرزایی کنشگر محیط زیستی و مدیر مسئول مجله اینترنتی گیچ با میزبانی صیاد شیخی ئیلانلو بعنوان دبیر اجرائی وبینار به سخنرانی پرداختند. در این وبینار سید ابوالقاسم موسوی مدیرکل مشارکت های مردمی و مسؤلیت اجتماعی سازمان محیط زیست از اهمیت نیروی انسانی آموزش دیده برای تحقق اهداف محیط زیست اظهار داشت: «آموزش های محیط زیستی به کودکان برای آینده محیط زیست به سبب تاثیرپذیری زیاد آنها مؤثر بوده و می توان اخلاق و رفتارهای محیط زیستی را به آنها آموزش داد. باید به این نکته توجه کرد که والدین هر کودک بهترین مربی برای کودک هستند و هرچه رفتار آنها بهتر باشد، کودک آموزش بهتری می بیند.» موسوی اذعان داشت: «به بیش از ۱۶۰ عنوان آموزشی نیاز بوده، که بعد از نیازسنجی باید محتوای آموزشی مناسبی برای آن تهیه کرد و به مخاطبان عام و خاص آموزش داد. این نکته هم باید مدنظر قرار گیرد که اطلاع رسانی و پیام رسانی محیط زیستی در فضای مجازی هم می تواند تأثیر خوبی بر آموزش جامعه داشته باشد.» در ادامه موسوی به اقدامات سراسری سازمان محیط زیست اهم از ۲۵ طرح و پروژه آموزش و توان سازی برای زنان و کودکان، برنامه های آموزشی در سانه ها و کارگاه های آموزشی برای مخاطبان عام و خاص و … که همگی در جهت آموزش محیط زیست برای رسیدن به اخلاق محیط زیستی محسوب می شوند اشاره نمود. در این وبینار مهدی کلاهی با اشاره به کافی بودن منابع آموزشی اظهار داشت: «یک انسان ۱۰٪ موقع خواندن، ۲۰٪ شنیدن، ۳۰٪ دیدن، ۵۰٪ دیدن و شنیدن، ۷۰٪ زمان بحث کردن، ۸۰٪ زمان تجربه به دست آمده از امتحان و ۹۵٪ موقع آموزش به دیگران یاد می گیرد. در نتیجه اگر خودمان الگو نباشیم کسی به آموزش ما توجهی نمی کند.» کلاهی افزود: «در جامعه هدف ما باید علاقه افراد شناسایی و طبق آن به افراد مسئولیتی داده شود.» همین طور او علاقه و نیاز جامعه هدف را برای تولید محتوا از مهم ترین مسائل که باید اهتمام ویژه ای برای آموزش به آن داد، برشمرد. وی در آخر افزود: «قبل از آموزش و یاددهی به دیگران، طبق شرایط محیطی منطقه موردنظر آموزش های لازم داده شود تا تأثیر بیشتری بر جامعه هدف داشته باشد.»

در ادامه وبینار احسان میرزایی کنشگر محیط زیستی به ایراد سخن پرداخت که آموزش های اولیه بشر در دل طبیعت بوده و باتوجه به شرایط آب وهوایی مطالب مختلف را فراگرفته و درنتیجه «طبیعت استاد و معلم بشر» است. میرزایی افزود: «آموزش های فراگرفته شده از هر نسل سینه به سینه نفرات بعدی منتقل شده و بر آن نیز افزوده می شد که نتیجه آن به وجود آمدن تمدن های کوچک و بزرگ است.» او با سواد بودن را از نشانه های توسعه دانست و اظهار داشت: «به مرور زمان با آموزش خط مطالب مهم نوشته شده و برای سایرین منتشر می شد.» میرزایی دوران معاصر را دوران «شکاف عمیق» بین جامعه و مردم با محیط زیست دانست و تمام انتقال اطلاعات را در کتاب خلاصه کرد که دشمنی برای طبیعت بشمار می رود. میرزایی اظهار داشت: «زیاده خواهی انسان از طبیعت به حدی رسیده است که رشته های تحصیلی درحال آموزش هستند که دشمن و مخرب طبیعت به حساب می آیند.» او با اشاره به نقش حضور و دوستی مجدد بشر و کودکان با محیط زیست اظهار داشت: «آموزش و یادگیری می تواند در محیط باشد که بشر و کودک با جست وجو و بازی به چاره ای برسد. همین طور آموزش می تواند داوطلبانه بوده و به مدارس و دانشگاه ها محدود نباشد.» حسام الدین نراقی رییس هیئت مدیره انجمن امداد ایران، نداشتن اخلاق محیط زیستی را در گرو آموزش های کم دانست و اظهار داشت: «حافظه تاریخی ضعیفی داریم و از اتفاقات گذشته به درستی درس نمی گیریم، بنا بر این محیط زیست اولویت اول جامعه و مردم نیست.» نراقی اضافه کرد: «در حوزه محیط زیستی قانون قوی نداریم و قوانین موجود هم به درستی اجرا نمی شوند. قوانین به روز نمی گردد و همین دلیل عدم داشتن حافظه تاریخی است. همچنین چرخه قانون و اجرا و نظارت ضعیف است و منافع فردی و جمعی در عمل به قوانین اولویت هستند برای اینکه آموزش مناسبی برای حفظ محیط زیست وجود ندارد.» نراقی نقش سازمان های غیردولتی را در اثربخشی بر جامعه در روزگار فعلی کمتر دانست و اضافه کرد: «جذب، تربیت و آموزش در این سازمان ها متوقف شده است و به سبب آموزش ضعیف نیروهای باتجربه و کارآمد کم هستند. همین طور آنها کار در حوزه محیط زیستی را یک کار نمادین دیده و دغدغه های فردی خودرا در آن دنبال می کنند.» نراقی در آخر مراحل اجرائی آموزش مؤثر و مستمر محیط زیستی را اینچنین دانست: «اصلاح نظام آموزش محیط زیست در همه سطوح، تولید و انتشار محتوای آموزشی مؤثر و بروز، حساس سازی همه متولیان بخش های دولتی، خصوصی و عمومی.» در آخر وبینار هم دقایقی به پرسش و پاسخ علاقه مندان محیط زیستی از سخنران این وبینار گذشت و تمامی سخنرانان به سوالات شرکت کنندگان پاسخ کاملی ارائه کردند. شما هم می توانید برای حضور در این سلسله برنامه ها به آدرس اینترنتی https: //b2n.ir/q29092 مراجعه کنید.

منبع: mygarden.ir