سایه بی آبی بر دریاچه های فارس؛ تأثیر خشکی بختگان بر بزرگترین انجیرستان دیم جهان

به گزارش باغ من تالاب های فارس همچنان در امتداد خشکی و بی آبی هستند و حالا تاثیرشان را بر کشاورزی هم گذاشته اند، خشکی دریاچه بختگان بزرگترین انجیرستان دیم جهان در استهبان را با کاهش عملکرد مواجه کرد.
خبرگزاری مهر – گروه استان ها: خشکی تالاب های فارس نه تنها به پوشش گیاهی و جانوری استان صدمه جدی وارد کرده بلکه طی سالهای اخیر یکی از علت های وضعیت خطرناک آب و هوایی منطقه هم شده است و آنطور که کارشناسان تاکید دارند با ادامه خشک شدن تالاب ها پوشش گیاهی کاسته می شود و بیماری های حیات وحش بیشتر می شود. از سویی دیگر خطر آتشسوزی ها با افزایش قابل ملاحظه ای همراه خواهد شد. طبق بررسی های انجام شده سال قبل میزان بارندگی ها خیلی کم بود به صورتی که فارس ۴۰ الی ۵۰ درصد کاهش بارندگی نسبت به سال ۹۸ مواجه گردید. بارندگی نتوانست وضعیت تالاب های فارس را بهبود ببخشد هر چند که تنها دو تالاب بختگان و کمجان وضعیت بهتری داشتند و آن هم به علت دریافت حق آبه ها بود. کشاورزی فراگیر و بدون برنامه و کاهش بارندگی و خشکسالی ازجمله عواملی است که تالاب های فارس را به ورطه خشکی کشانده است. حفر چاه های مختلف برای آبیاری مزارع سبب شد کم کم آب دریاچه ها به پای محصولات کشاورزی ریخته شود که امروز خشکی دریاچه ها حال کشاورزی را هم خراب کرده است. این طور که محیط زیست می گوید خشکی دریاچه سبب شده که حال انجیرستان های شهرستان استهبان که بزرگترین انجیرستان دیم جهان به حساب می آید هم عملکرد کمتری دارند. آبگیری به صفر رسیده است در اینباره نبی الله مرادی معاون فنی اداره کل حفاظت محیط زیست فارس به خبرنگار مهر اظهار داشت: وضعیت تالاب های استان مناسب نمی باشد چون که درصد آبگیری آنها به صفر رسیده است. به قول وی طبق بررسی های انجام شده هم اکنون آبگیری دریاچه های بختگان در شهرستان نی ریز، پریشان در شهرستان کازرون، ارژن، کافتر در شهرستان اقلید و هیر در شهرستان لارستان صفر درصد است.
وی افزود: دریاچه مهارلو در شیراز ۴۰ درصد، برمشور در ممسنی ۲۰ درصد، هفت برم ۴۵ درصد، کمجان ۱۰ درصد و دریاچه تشک هم ۲۵ درصد آبگیری شدند. مرادی اضافه کرد: این درصدهای آبگیری بسیار ناچیز و نگران کننده است و به میزان بارندگی های سال قبل بر می گردد که نسبت به میانگین های دراز مدت بارندگی حدود ۴۰ الی ۵۰ درصد کاهش داشته است. وی با اشاره به اینکه با خشکی تالاب ها رطوبت هوا هم کاسته می شود و خشک تر می شود، اظهار داشت: برای نمونه انجیرستان های دیم در شهرستان استهبان با ادامه روند خشکی آب و هوا عملکرد کمتری خواهند داشت.
معاون فنی اداره کل حفاظت محیط زیست فارس افزود: با خشک شدن تالاب ها بیماری های حیات وحش بیشتر می شود و زمانی که منابع آبی خشک شوند حیوانات هم از بین می روند چون که از علوفه های تولیدی هم کاسته خواهد شد. وی ضمن اشاره به تاثیر خشکسالی بر روند آتشسوزی مراتع و جنگلها هم اظهار داشت: متأسفانه خشکی پوشش گیاهی در ایام گرم باعث آتشسوزی می شود که این پدیده اجتناب ناپذیر است و سالهای گذشته هم با آن مواجه بودیم. در این رهگذر علی اکبر کاظمینی عضو ستاد ملی هماهنگی و مدیریت تالاب های کشور و دبیر تشکل های حفاظت محیط زیست استان فارس به خبرنگار مهر اظهار داشت: یکی از ارزشمندترین مسائل درباره تالاب ها ارزش اقتصادی اکوسیستمی آن هاست که چندین برابر ارزش زمین های کشاورزی و مراتع است. وی تصریح کرد: کار اشتباهی است که کاری نماییم تالاب ها خشک شوند هر چند که هم اکنون مهم ترین و با ارزش ترین این تالاب ها چون پریشان و بختگان در خشکی به سر می برند. به قول کاظمینی متأسفانه حفر چاهای غیرمجاز و مجاز در اطراف دریاچه پرشان که به بیشتر از ۹۰۰ حلقه می رسد علت اصلی خشکی این دریاچه است. کشاورزی چهار فصل عامل نابودی دریاچه ها عضو ستاد ملی هماهنگی و مدیریت تالاب های کشور اضافه کرد: متأسفانه در این منطقه همچنان کشاورزی به صورت چهار فصل انجام می شود و این در شرایطی است که عمق چاه ها در این منطقه به ۶۰ متر هم رسیده و حتی در شرق دریاچه چاه ها به آب شور رسیده اند که این مورد نشان داده است بستر آب شیرین به پایان رسیده است.
کاظمینی وضعیت تالاب های استان فارس را اسفناک توصیف کرد و اضافه کرد: جا دارد حق آبه بعضی از این دریاچه ها مانند بختگان هر چه سریع تر تأمین شود. وی افزود: یکی از موضوعات بسیار مهم که باید مدیران مربوطه هم به آن توجه ویژه داشته باشند اختصاص حق آبه ها از محل ورودی تالاب است. وی تصریح کرد: نباید آب از مناطق بالا دستی دریاچه رها سازی شود چونکه به علت طولانی بودن مسیر و قرار گرفتن زمین های کشاورزی این حق آبه صرف آبیاری محصولات می شود و آب ناچیزی به دریاچه وارد خواهد شد. دبیر انجمن تشکل های محیط زیست استان فارس در ادامه اضافه کرد: یکی از راهکارهایی که می تواند تا اندازه ای وضعیت و حال تالاب های استان را بهتر کند آموزش به جوامع محلی است. این جوامع با گشت زنی ها و مراقبت ها می توانند از خروج آب از بستر تالاب جلوگیری نمایند.