چرا مرجان های زیبای استرالیا رنگ می بازند؟

باغ من: یک بررسی جدید نشان میدهد مرجان های سرزنده و باطراوتی که زمانی دیواره بزرگ مرجانی استرالیا را تشکیل می دادند، اینک در اثر بحران اقلیمی به سرعت در حال مرگ هستند بطوریکه طی ۲۵ سال قبل بیش از نیمی از آنها از دست رفته است.
به گزارش باغ من به نقل از ایسنا، یک تیم تحقیقاتی، مجموعه های مرجانی و اندازه آنها را در امتداد سد بزرگ مرجانی حد فاصل سال های ۱۹۹۵ و ۲۰۱۷ مورد بررسی قرار داده اند.
دانشمندان در میان مرجان های کوچک، متوسط، بزرگ هم در آب های عمیق و هم در آب های کم عمق حدودا در همه گونه ها، متوجه کاهش شدند.
دیواره بزرگ مرجانی – یکی از میراث های جهانی یونسکو – بخصوص تحت تأثیر شدید دو سال رکوردشکنی دما قرار گرفته که به سفیدشدگی گسترده مرجان ها در سال های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ منجر گردیده است. بر مبنای مطالعات گوناگون صورت گرفته، تخمین زده می شود که حدودا یک سوم سدهای مرجانی جهان در سال ۲۰۱۶ گرفتار پدیده سفیدشدگی شده باشند.
در مقایسه با بیشتر از ۴۰ درصد از رخدادهای سفیدشدگی قبلی، در آن سال کمتر از ۱۰ درصد از مرجان های دیواره بزرگ مرجانی بدون پدیده سفیدشدگی از دست رفتند. پدیده سفیدشدگی جدی در سال های بعد از آن رخ داده است.
پدیده سفیدشدگی مرجان ها زمانی رخ می دهد که شرایطی از قبیل حرارت بیش از اندازه یا نور بیش از حد به مرجان ها تنش وارد می نماید. درنتیجه مرجان ها جلبک های همزیست را که در منافذشان زندگی می کنند بیرون می کند. این مسئله سبب سفیدشدن کامل مرجان می شود. چنین چیزی لزوما منجر به مرگ مرجان ها نمی گردد، چون که مرجان ها در بازه زمانی طولانی قابلیت بازیابی دارند اما آنها را بیش از اندازه صدمه پذیرتر می کند.
دکتر “اندی دیتزل” نویسنده سرپرست این بررسی جدید از مرکز ARC در مرکز مطالعات مرجان ها در دانشگاه جیمز کوک کوئینزلند می گوید تاریخچه بلند مدت از جزئیات تغییرات جمعیت مرجان ها وجود ندارد.
او می گوید: ما تغییرات ابعاد و اندازه های کلونی را مورد بررسی قرار دادیم، چونکه بررسی های جمعیتی برای درک جمعیت شناسی و ظرفیت تولیدمثل مرجان ها مهم می باشد.
یافته های دیتزل و همکارش، کاهش جمعیت مرجان ها و همینطور در ابتدای سالجاری پدیده سفیدشدگی دیگری روی سد بزرگ مرجانی را نشان داده است. نویسنده همکار این تحقیق، پروفسور “تری هیوز” از مرکز تحقیقات مرجان ها می گوید: ما برخی از مرجان های کوچک، متوسط و بزرگ در سد بزرگ مرجانی پیدا کردیم که از سال های دهه ۹۰ میلادی بیشتر از ۵۰ درصد کاهش یافته بودند.
پروفسور هیوز می گوید: این کاهش هم در آب های کم عمق و هم در آب های عمیق و در میان همه گونه های مرجانی رخ داده اما به وِیژه در میان مرجان های شاخه ای و میزی شکل مشهود است. این مرجان ها شدیدترین میزان تأثیر را از دمای بی سابقه هوا متحمل شده اند که پدیده سفیدشدگی گسترده سال های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ را فعال کرده بود.
مرجان های شاخه ای و میزی شکل، ساختار مهمی را برای زیستگاه ساکنان صخره های مرجانی نظیر ماهی ها فراهم می کنند. از دست رفتن این مرجان ها به مفهوم از دست رفتن زیستگاهی است که به سهم خود از فراوانی ماهی ها و تولیدات ماهیگیری در محدوده صخره های مرجانی می کاهد.
دکتر دیتزل می گوید یکی از اصلی ترین نتایج تغییر ابعاد مرجان ها، تأثیر آن بر بقا و تولید مثل آن هاست. او می گوید: یک مجموعه سرزنده مرجانی، از میلیون ها مرجان کوچک و بزرگ – مادران بزرگی که اغلب لاروها را تولید می کنند- تشکیل شده است.
این یافته ها همینطور میزان قابلیت بازیابی سدبزرگ مرجانی را نشان داده است. انعطاف پذیری و استقامت آنها در مقایسه با قبل به مخاطره افتاده است، چونکه مرجان های کودک و مرجان های بزرگسال با قابلیت تولیدمثل زیاد، کمتر شده اند.
نویسندگان این مقاله می گویند بحران اقلیمی، تکرار و تناوب اختلال در صخره های مرجانی (از جمله موج گرمایی دریایی) را زیاد می کند. این بررسی وخامت شدید وضع کلونی های مرجانی را در بخش شمالی و مرکزی سد بزرگ مرجانی، ناشی از پدیده سفیدشدگی در سال های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ ثبت کرده و نشان داده است که بخش جنوبی دیواره بزرگ مرجانی هم تحت تأثیر درجه حرارت بی سابقه اوایل سال ۲۰۲۰ بوده و در معرض خطر قرار گرفته است.
نویسندگان این مطالعه می گویند: زمانی برای از دست دادن باقی نمانده، ما باید به سرعت تولید گازهای گلخانه ای را به شدت کاهش دهیم.
به نوشته روزنامه ایندیپندنت، با وجود شواهد موجود در خصوص وضعیت وخیم آب وهوایی، “اسکات موریسون” نخست وزیر استرالیا به دنبال همه گیری کرونا قول احیای طرح ملّی گاز را داده است.
این تحقیق در مجله مجموعه مقالات انجمن سلطنتی Proceedings of the Royal Society B انتشار یافته است.

منبع: باغ من