در پارک فناوری گیلان صورت گرفت تبدیل گیاه مخرب آزولا به گازوئیل، نفت و کود زیستی

محققان پارک علم و فناوری گیلان گیاه مخرب محیط زیست (آزولا) را به ماده اولیه زیست پالایشگاه ها تبدیل کردند.
به گزارش باغ من به نقل از ایسنا، آزولا یک جلبک آبزی است که روی سطح آب شالیزارهای برنج، کانال ها، استخرها و رودخانه ها زندگی می کند. آزولا در ایران یک گیاه وارداتی است. در سال ۱۳۶۳ جلبک غیربومی آزولا از کشور فیلیپین وارد شد و با اهداف تولید علوفه برای دام و طیور و تهیه کود سبز برای مزارع برنج استان گیلان در منطقه رهاسازی شد و از آنجا به تالاب انزلی راه پیدا کرد.

رشد بیش از حد آزولا در استان گیلان الان یک مساله جدی در اکوسیستم بی نظیر این منطقه به حساب می آید. هم اکنون، این گیاه مفید، بعنوان یک گیاه مضر در آب تلقی می شود؛ چونکه این گیاه با رشد سریع و سازگاری زیادی با محیط، پوشش سطحی متراکمی را تشکیل می دهد که مانع قایق سواری و ماهی گیری شده و سبب مسدود شدن کانال های آبیاری و آبراه ها می شود. همینطور با کاهش اکسیژن، کیفیت آب را می کاهد و رشد آبزیان را متوقف می کند.

پارک علم و فناوری استان گیلان با هدف حل این مساله زیست محیطی مهم و بعنوان پیشرو در تبدیل علم به فناوری و حل معضلات جاری استان و دادن ارزش افزوده به این گیاه مضر، با پشتیبانی از این پروژه تحقیقاتی از راه واحد مستقر در آن پارک با تشکیل تیم تحقیقاتی با مدیریت دکتر ابوعلی گلزاری دکتری مهندسی محیط زیست از دانشگاه تهران و محققان دانشگاه صنعتی توکیوی ژاپن و دانشگاه صنعتی دلفت هلند توانستند از این ماده بعنوان ماده اولیه زیست پالایشگاه استفاده کنند و این گیاه را به نفت زیستی و گازوئیل و بیوچار و کود زیستی تبدیل کردند که این گیاه که گیاهی مضر بود با فناوری نوین، همزمان با تصفیه فاضلاب برای تولید سوخت زیستی مورد استفاده قرار گرفت و این گیاه می تواند در مقیاس زیاد برای تولید مواد ذکر شده مورد استفاده قرار گیرد.
بر مبنای اعلام اداره کل روابط عمومی وزارت علوم، آزولا به خاطر کاربرد زیاد آن بعنوان کود سبز در مزارع برنج، بعنوان مکمل غذایی برای حیوانات آبزی و چارپایان، غذای انسان، دارو، تصفیه آب، کود زیستی، کنترل علف های هرز و پشه ها، برای حذف فلزات مختلف از آب، برای حذف کردن ترکیبات نیتروژن دار از آب و کاهش تبخیر آمونیاک که در استفاده از کود شیمیایی نیتروژن دار تولید می شود، به صورت گسترده ای موردمطالعه قرارگرفته است، این کاربردهای مفید محققان را بر آن داشت تا از آن به عنوان” معدن طلای سبز” یاد کنند.

منبع: باغ من