یک کارشناس محیط زیست: تلاش بیش از ۸۵۰ گروه فعال محیط زیستی برای احیاء طبیعت ایران

باغ من: درویش اظهار داشت: فعالان محیط زیستی و مردم در سالیان اخیر نسبت به تخریب محیط زیست حساس شده اند و الان حدود ۸۵۰ سازمان مردم نهاد حامی محیط زیست در کشور فعال می باشند.
به گزارش باغ من به نقل از مهر، محمد درویش، کارشناس محیط زیست میهمان برنامه در انتهای الوند با اشاره به نگاه مردم به لطمه های محیط زیستی اظهار داشت: به نظرم موج بیداری محیط زیستی در کشورمان به وجود آمده است و حساسیت بیشتری نسبت به آن پیدا کرده اند. درویش در مورد راهکارهایی که باید برای جلوگیری از بیابان زایی درنظر گرفته شود اظهار داشت: روز جهانی مقابله با بیابان زایی از سال ۱۹۹۴ شروع شده و ایران بعنوان نخستین کشورها به این تعهد پیوست. مساحت زیادی از کشورمان بیابانی است و متاثر از این مساله هستیم. علاوه بر این مردم ما که بخش زیادی شان در بیابان زندگی می کردند نشان دادند که می توانند با رعایت قوانین حاکم بر طبیعت از پس آن بربیایند. تکنیک هایی مثل کاریزها و قنات ها و … نشان دهنده این است که ایرانیان توانستند شرایط ویژه این سرزمین را درک کنند. ما بعنوان اولین ملتی که بیش از ۳ هزار سال قدمت تعامل پایدار با شرایط بیابانی را داریم حرف های زیادی برای گفتن داریم. پدران این سرزمین ۲۰ میلیارد مکعب آب را از زیر زمین با شبکه غرور آفرین قنات استخراج می کردند و شاید بتوان گفت طول این قنات ها به اندازه ۷-۸ دور زمین است. درویش بیان داشت: جالب است که وقتی آب را به شیوه قنات استخراج کنید هیچ خللی در نظام آب شناختی وارد نمی گردد و هیچ گاه میزان برداشت از میزان اضافه شدن آب بیشتر نمی گردد. این همان مفهوم توسعه پایدار می باشد. بدین سبب اگر بتوانیم این تکنیک را باردیگر در کشورمان احیا نماییم گام بلندی در جهت جلوگیری از بیابان زایی برداشتیم. این کارشناس محیط زیست با اشاره به تعریف بیابان زایی اظهار داشت: بنا بر تعریف جهانی بیابان زایی تخریب زمین در مناطق خشک و نیمه خشک است. اگر زمینی شور شود، ریزگردها افزایش پیدا کند، جنگلی آتش بگیرد یا روستایی خالی از سکنه شود نشانی از بیابان زایی است. حتی اگر میزان آبزیان در دریا کم شود نوعی بیابان زایی است. حالا برنامه ملی برای جلوگیری از بیابان زایی در دست اجرا داریم. وی با اشاره به آتش سوزی جنگل ها بعنوان عاملی برای بیابان زایی اظهار داشت: دقت داشته باشید که تنها ۷ درصد از خاک ما جنگل است بسیار اثرگذار می باشد. با توجه به این که جنگل ها منبع تولید آب شیرین و اکسیژن هستند هر هکتاری از جنگل ها که آتش بگیرد آب شیرین خودرا از دست می دهیم. اگر جلوی آتش سوزی ها را نگیریم ممکنست جریان بیابان زایی سرعت بیشتری پیدا کند. درخت ها نتیجه سال ها زحمت طبیعت است و نباید بگذاریم ناگهانی از بین رود. خوشبختانه فعالان محیط زیستی و مردم در سالیان اخیر نسبت به تخریب محیط زیست حساس شدند و الان حدود ۸۵۰ NGO پشتیبانی از محیط زیست در کشور فعال می باشند. برای مثال در منطقه زاگرس گروه هایی فعال می باشند. همین طور در کهگیلویه و بویراحمد گروهی فعالند که با مردم محلی میثاق نامه امضا کردند تا بتوانند رویشگاه ها را باردیگر احیا کنند.

منبع: باغ من