سازمان ملل: همه گیری کرونا فرصت زیست محیطی نیست

باغ من: اینگر آندرسِن، رئیس برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد (UNEP) اعلام نمود به دنبال اقدامات کشورها در جریان مقابله با شیوع کروناویروس، انتشار گازهای گلخانه ای کاهش و کیفیت هوا بهبود یافته است اما نباید این مساله را بعنوان دستاوردی برای محیط زیست دانست.
به گزارش باغ من به نقل از ایسنا، رئیس برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد هم چنین با بیان این که شیوع کووید-۱۹ برای محیط زیست به اصطلاح یک “پوشش نقره ای” نیست، گفت: همچنانکه از یک واکنش نسبت به “وضعیتی اضطراری” به سمت بهبود و بازسازی بعد از این شرایط پیش می رویم در عین حال باید در مورد نحوه برخورد با هشدارهای زیست محیطی و معنایی که برای آینده و رفاه ما خواهند داشت، تصمیم گیری نماییم.
آندرسن با اشاره به تأثیرات بیماری همه گیر کووید-۱۹ که جهان را فرا گرفته است، اظهار داشت: شیوع این ویروس نتایج اقتصادی و اجتماعی عمیق و ماندگاری در هر گوشه جهان خواهد داشت.
وی آگهی داد: تأثیرات مثبت و قابل مشاهده ین همه گیری همچون بهبود کیفیت هوا یا کاهش انتشار گازهای گلخانه ای موقت است، برای اینکه این تاثیرات حاکی از عقب افتادگی اقتصادی غم انگیز و پریشانی بشر هستند.
بگفته آندرسن، همین طور این همه گیری منجر به افزایش تولید مقادیر زباله های پزشکی و خطرناک می شود. این روند پاسخ زیست محیطی مناسبی نخواهد بود. در واقع موسسه اقیانوس شناسی اسکریپس تاکید کرده است که استفاده از سوخت های فسیلی باید در حدود ۱۰ درصد در سراسر جهان کاهش یافته و این روند برای یک سال تداوم داشته باشد تا تغییر مناسبی در سطوح کربن دی اکسید ایجاد شود.
ایشان سپس اشاره کرد: هرگونه تأثیر مثبت در محیط زیست در اثر این همه گیری ناگوار باید در تغییر عادات تولید و مصرف ما به سمت تمیزتر و سبزتر شدن باشد.
آندرسن با بیان این که تنها تغییرات طولانی مدت سیستمیک مسیر غلظت دی اکسید کربن در جو را تغییر می دهد، بیان کرد: بدین سبب به دنبال عواقب بروز یک بحران، زمانی که بسته های محرک اقتصادی متشکل از زیرساخت ها طراحی شده اند، فرصتی واقعی برای برآوردن این تقاضا با بسته های سبز سرمایه گذاری در انرژی تجدیدپذیر، ساختمان های هوشمند و حمل و نقل عمومی سبز وجود دارد.
بنا بر گزارش خبرگزاری شینهوا، رئیس برنامه محیط زیست سازمان ملل اشاره کرد: یک ستون مهم در برنامه بازیابی بعد از کووید-۱۹ باید رسیدن به یک چارچوب بلندپروازانه، قابل اندازه گیری و فراگیر باشد، چونکه حفظ طبیعتی غنی، متنوع و شکوفا قسمتی از سیستم پشتیبانی از زندگی ما است.

منبع: باغ من