۸ نکته درباره آلودگی صوتی پایتخت

باغ من: شلوغی و ترافیک شهر تهران آلودگی صوتی نیز به دنبال دارد که در صورت افزایش بیش از اندازه می تواند علاوه بر عوارض روانی سبب بیماری های جسمی شود.

به گزارش باغ من به نقل از ایسنا باتوجه به تاثیر صوت بر کیفیت زندگی افراد در ادامه به هشت نکته درباره آلودگی صوتی و راهکارهای کاهش آن می پردازیم.

*بر اساس اطلاعات شرکت کنترل کیفیت هوای تهران شاخص آلودگی صوت به چهار دسته اصلی تقسیم بندی می شود. بر طبق این تقسیم بندی شاخص کمتر از ۶۰ دسی بل شرایط مناسب (سالم)، بین ۶۰ تا ۶۵ دسی بل شرایط نامناسب برای کودکان و بیماران، بین ۶۵ تا ۷۰ دسی بل شرایط آزاردهنده و بیشتر از ۷۰ دسی بل شرایط خطرناکست.

* شاخص صوتی «آزاردهنده» موجب بروز ناراحتی های عصبی، خشم، بی خوابی و عدم تمرکز می شود. این شاخص در حدی بالاتر یعنی شرایط «خطرناک» در مواجهه طولانی مدت موجب بروز لطمه های جسمی مانند فشارخون، ناراحتی های قلبی و اختلال در شنوایی نیز می شود. متخصصان آمریکایی معتقدند که هر پنج دسی بل افزایش در صدای محیط با افزایش ۳۴ درصدی خطر حمله قلبی، سکته مغزی و دیگر بیماری های قلبی-عروقی مرتبط می باشد.

*شاخص آلودگی صوتی بزرگراه های شهر تهران حدود ۷۰ تا ۸۰ دسی بل است و با توجه به این که ۷۰ درصد کاربری های مجاور بزرگراه ها حالا مسکونی است این میزان آلودگی صدا فراتر از حد استاندارد است.

* ۳۳ ایستگاه ثابت سنجش صوت در شهر تهران وجود دارد که بیشتر آنها در نزدیکی بزرگراه ها نصب شده اند.

* بگفته الهام کریمی – کارشناس صوت شرکت کنترل کیفیت هوای تهران -هر چند که وضعیت کلی آلودگی صوتی شهر تهران فراتر از حد استاندارد است اما نمی توان برمبنای نتایج ایستگاه های سنجش صوت وضعیت کل شهر تهران را قضاوت کرد.

*آلودگی صوتی می تواند ناشی تردد وسایل نقلیه، فعالیت صنایع در مراکز متراکم شهری تا پرواز هواپیماها بر فراز مناطق مسکونی باشد.

*هر چه فاصله مناطق مسکونی از بزرگراه ها بیشتر باشد میزان صدا کمتر می شود.

*راهکارهایی که برای کاهش آلودگی صوتی می توان بهره برد که اجرای «مبحث ۱۸ مقررات ملی ساختمان ایران» همچون آنهاست. این مبحث شامل استفاده از پنجره های چند جداره استاندارد، استفاده از جاذب های صوت در دیوارهای داخلی و رونمای ساختمان و جانمایی اتاق ها به شکلی است که اتاق هایی مانند اتاق های خواب و مطالعه که نیاز به سکوت بیشتری دارند، در طرف معبر با تردد بالاتر قرار نگیرند و در سمت معابر کم ترددتر مانند کوچه باشند تا صدای کمتری را دریافت نمایند. رعایت فاصله مناسب بین منطقه مسکونی و بزرگراه ها، استفاده از پنجره های چند جداره استاندارد، استفاده از جاذب های صوت در دیوارهای داخلی و رونمای ساختمان، استفاده از دیوار صوتی، پوشش گیاهی، آسفالت متخلخل، رعایت حریم صوتی، محدودیت سرعت داخل بزرگراه ها و… از راهکارهای دیگر است.

منبع: باغ من