اگر شهرداران چینی کیفیت هوا را کنترل نکنند بازخواست می شوند!

باغ من: در چین شهردارانی که نتوانند کیفیت هوا را کنترل کنند، به وزارت حفاظت محیط زیست فراخوانده و بازخواست می شوند.
به گزارش باغ من به نقل از ایسنا و به نقل از تلگراف، “تانگشان” در سال ۱۹۷۶ بر اثر زلزله معدوم شد و دست کم ۲۴۰ هزار نفر از ساکنان آن کشته شدند.
پس از آن شهر از نو ساخته شد و به شکل گیری چین مدرن کمک زیادی کرد. امروزه “تانگشان”، سیمان، مواد شیمیایی و بیشتر از پنج درصد فولاد جهان را تولید می کند. دیدن کامیون های روباز با رول های بزرگ فولاد که در حاشیه خیابان های شهر پارک می کنند، امری عادی ست.
رشد اقتصادی سبب شده صدها میلیون نفر از مردم از فقر بیرون بیایند، اما برای خیلی از آنها آب غیرقابل آشامیدن، غذای آلوده و هوای سمی به ارمغان آورده است. خشم عمومی ضد آلودگی هوا دولت را واداشت که دست به کار شود. استفاده از بخاری و اجاق های زغالی محدود و توزیع بنزین و گازوییل باکیفیت تر برای خودرو ها الزامی شد، اما عمده تمرکز بر صنایع سنگین بود.
تولید بیش از حد فولاد، سیمان، شیشه و آلودگی ناشی از نیروگاه های تولید برق که هزینه آنها با وام های بسیار سنگین تامین شده بود، مثل یک بمب ساعتی اقتصادی بود که رهبران می دانستند باید آنرا خنثی کنند.
صنعت، حوزه بسیار حساسی بود و نمی شد به این سادگی در آن اعمال نفوذ کرد. ما تیانجی، سردبیر China dialogue می گوید: اعتراض طبقه متوسط به رهبران، این حقانیت و مشروعیت را داد که به سمت برخی اصلاحات دشوار گام بردارند.
ماتیانجی می گوید: در سیستم قدیم، مقامات فقط سلامت اقتصاد محلی را ارزیابی می کردند. حالا نگرانی های زیست محیطی اهمیت بیشتری پیدا کرده است. شهردارانی که نتوانند کیفیت هوا را کنترل کنند، به وزارت حفاظت محیط زیست فراخوانده و بازخواست می شوند.
همین طور دولت ملی خبر از بستن ۱۰۳ نیروگاه زغالی داد. گفته می شود که دولت احیانا ظرفیت تولید فولاد را ۵۰ میلیون تن دیگر کاهش خواهد داد.
برجسته ترین وجه مبارزه چین مقابل آلودگی هوا این است که دولت دست از حمایت همیشگی خود از صنایع برداشت و به سطح بی سابقه ای از شفاف سازی و اطلاع رسانی رسید.
دولت شبکه ای برای پایش ذرات معلق بسیار ریز در سراسر کشور تشکیل داد و داده های به دست آمده از این ایستگاه ها را بدون سانسور در اختیار مردم قرار داد. هر کس با یک تلفن همراه می توانست کیفیت هوای محلی را در لحظه پایش کند و اگر کارخانه ای بیش از اندازه مجاز آلاینده منتشر می کرد، سوژه را به مقامات محلی گزارش دهد.

منبع: باغ من