در گزارش تکان دهنده سازمان ملل منتشر شد اعلام جرم ضد رفتار انسان ها با کره زمین

به گزارش باغ من برپایه تازه ترین گزارش سازمان ملل، خطر انقراض حدود یک میلیون گونه گیاهی و جانوری را در سراسر جهان تهدید می کند.
به گزارش باغ من به نقل از ایسنا، شورای جهانی تنوع زیستی موسوم به IPBES حاصل یک پژوهش پردامنه و چند ساله در مورد معضلات جهانی در این عرصه را در پاریس منتشر نمود.
این نهاد وابسته به سازمان ملل متحد در تازه ترین گزارش خود اخطار داده که حدود یک میلیون گونه گیاهی و جانوری در سراسر جهان در معرض انقراض قرار دارند و خیلی از آنها امکان دارد “تا چند دهه دیگر” کاملا منقرض شوند.
بنابر گزارش خبرگزاری فرانسه پژوهشگرانی که در تهیه این گزارش دخیل بوده اند خواهان ایجاد تغییرات اساسی به خصوص در سیاست های حوزه کشاورزی و دامپروری شده اند.
در این گزارش که در ۱۸۰۰ صفحه تنظیم شده تاکید می شود که انسان ها از راه تخریب جنگل ها و مرجان های دریایی و از میان بردن حشرات زمینه ادامه حیات خویش را نابود می کنند و ادامه حیات صدها هزار گونه گیاه و جانور را به خطر می اندازند.
بر اساس گزارش شبکه خبری بی بی سی، گزارش تنوع زیستی سازمان ملل متحد نشان داده است که بشر تاثیر ویرانگری بر خشکی، دریاها و هوا داشته و الان یک میلیون گونه جانوری و گیاهی در معرض انقراض قرار دارند.
طبیعت در همه جا با سرعتی بی سابقه در حال ویرانی است و علت آن هم بیشتر از هر چیز نیاز سیری ناپذیر ما به غذا و انرژی بیشتر است.
بر اساس این تحقیق، این روند امکان دارد فقط در صورتی متوقف شود که یک “تغییر اساسی” در همه زمینه هایی که انسان با طبیعت در ارتباط می باشد اتفاق بیفتد.
“هیات بین دولتی تنوع زیستی و خدمات اکوسیستم” (IPBES) در طول سه سال این تحقیق جهانی را تهیه کرده است. گزارش کامل بالغ بر ۱۸۰۰ صفحه است و در آن به بیشتر از ۱۵ هزار منبع ارجاع داده شده است.
همزمان با این گزارش یک خلاصه ۴۰ صفحه ای هم منتشر گردید. این گزارش شاید یکی از قوی ترین اعلام جرم ها درباره رفتار انسان ها با کره زمین باشد.
در این گزارش آمده بشر همواره در طول تاریخ به کره زمین صدمه زده اما آنچه که در ۵۰ سال قبل اتفاق افتاده خراش ها را به زخم ‎های عمیق تبدیل نموده است.
از سال ۱۹۷۰ میلادی، جمعیت جهان دو برابر شده، اقتصاد جهانی چهار برابر شده و تجارت جهانی بیشتر از ۱۰ برابر افزایش پیدا کرده است.
برای تولید غذا و پوشاک و تامین انرژی این جهان رو به رشد، جنگل ها بخصوص در مناطق استوایی با سرعتی اعجاب انگیز نابود شدند.
بین سال های ۱۹۸۰ تا سال ۲۰۰۰ میلادی، ۱۰۰ میلیون هکتار جنگل استوایی ناپدید شدند؛ بیشتر در اثر دامداری در آمریکای جنوبی و مزارع تولید روغن پالم در جنوب شرق آسیا و وضعیت تالاب ها از جنگل ها بدتر بوده است؛ در سال ۲۰۰۰ میلادی فقط ۱۳ درصد از تالاب هایی باقی مانده که ۳۰۰ سال پیش وجود داشتند.
شهرهای ما مدام گسترش پیدا کرده اند و از سال ۱۹۹۲، فضاهای شهری دو برابر شده اند. همه این فعالیت های انسان ها به نابودی جانوران و گیاهان در مقیاسی بسیار وسیع تر از قبل منجر گردیده است.
بر اساس این ارزیابی جهانی، به صورت متوسط حدود ۲۵ درصد کل گیاهان و جانوران در معرض نابودی قرار دارند.
آمار جهانی تعداد حشرات معلوم نیست اما کاهش مدام تعداد آنها در بعضی مناطق ثبت شده است.
همه اینها نشان داده است که چطور حالا حدود یک میلیون گونه گیاهی و جانوری با خطر انقراض در دهه های آینده روبرو هستند و میزان تخریب طبیعت ده ها تا صدها برابر بیشتر از متوسط میزان آن در ۱۰ میلیون سال قبل بوده است.
دکتر “کیت برامان” از دانشگاه مینه سوتای آمریکا و از تهیه کنندگان اصلی این گزارش می گوید: ما در این گزارش کاهش بی سابقه تنوع زیستی را ثبت کردیم. سرعت این تخریب و گستردگی آن بی سابقه است.
وی می گوید: وقتی جمع بندی کردیم از شدت زوال و نابودی گونه های زیستی و هر آنچه که طبیعت عرضه می کند، یکه خوردم.
در بخشی از این گزارش به میزان تنزل بی سابقه کیفیت خاک اشاره شده که سبب شده تولید محصولات کشاورزی از زمین های زیر کشت ۲۳ درصد کاهش پیدا کند.
اشتهای سیری ناپذیر ما کوهی از زباله بوجود آورده و از سال ۱۹۸۰ آلودگی پلاستیکی ۱۰ برابر شده است.
ما هر سال حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون تن فلزات سنگین، انواع حلال ها، لجن های سمی و انواع دیگر فاضلاب را وارد آب های کره زمین می نماییم.

چه کسی مسئول این بحران است؟
نویسندگان این گزارش می گویند که عوامل زیادی در ایجاد این وضعیت دخالت داشتند اما تغیییر کاربری زمین یکی از اصلی ترین عوامل بوده است. علفزارهای طبیعی تبدیل به مزارع کشاورزی شده، جنگل های کهنسال جای خویش را به جنگل های مصنوعی داده یا به مراتع و مزارع تبدیل گشته اند. این اتفاق در خیلی از مناطق جهان بخصوص مناطق استوایی افتاده است.
از سال ۱۹۸۰ میلادی، بیشتر از نیمی از رشد کشاورزی در جهان به بهای نابودی جنگل ها بوده است.
همین اتفاق در دریاها هم افتاده و در سال ۲۰۱۴ میلادی فقط ۳ درصد اقیانوس ها زیر فشار انسان نبوده است. ماهیگیری به بیشترین حد خود رسیده است و در سال ۲۰۱۵، یک سوم صید ماهی به شیوه های ناپایدار بوده است.

آمارکاهش
خطر انقراض گونه ها: حدود ۲۵درصد همه گونه های جانوری و گیاهی در خطر انقراض قرار دارند.
اکوسیستم های طبیعی: بر مبنای تازه ترین آمار به صورت متوسط حدود ۴۷ درصد از اکوسیستم های طبیعی نابود شده اند.
زیست توده یا بیومس و فراوانی گونه ها: زیست توده انواع پستانداران وحشی ۸۲ درصد کمتر شده است. از سال ۱۹۷۰ میلادی تنوع مهره داران مرتب کم شده است.
طبیعت برای مردم بومی: مردم محلی می گویند ۷۲ درصد عناصر طبیعی که برای آنها مهم هستند در حال ویرانی هستند.

در آینده چه خواهد شد؟
اینکه در آینده چه خواهد شد، همه به ما بستگی دارد.
تهیه کنندگان این گزارش به سناریوهای مختلف فکر کرده اند، همچون اینکه کار خاصی انجام نشود و همینطور در پیش گرفتن راه هایی که برای محیط زیست بهتر باشد.
تقریبا همه پیش بینی ها حاکی می باشد که روند رشد منفی طبیعت تا سال ۲۰۵۰ میلادی و بعد از آن هم ادامه خواهد داشت و تنها سناریویی که به فاجعه اکولوژیک منجر نخواهد شد، چیزی است که دانشمندان به آن “تغییرات بنیادین” می گویند.
این تحقیق به دولت ها نمی گوید که چه کار کنند اما راهنمایی های بسیار مفیدی می کند.
یک ایده مهم این است که جهان به سمت “یک الگوی ثابت و محدود رشد اقتصادی” تغییر جهت دهد.
در این گزارش پیشنهاد شده از تولید ناخالص داخلی بعنوان شاخص کلیدی رشد اقتصادی دست برداریم و به جای آن رویکردهای جامع تری را استفاده نماییم که به کیفیت زندگی و تاثیر پایدار بر محیط زیست توجه دارد.
در این گزارش آمده که هم اکنون مفهوم “کیفیت خوب زندگی” با مصرف بیشتر در همه زمینه ها همراه می باشد. این همان چیزی است که باید تغییر کند.
به همین ترتیب رویکرد ما به انگیزه های مالی ای که به تنوع زیستی آسیب می زنند باید تغییر کند.
“اندرو نورتون”، مدیر موسسه محیط زیست و توسعه می گوید: مهمتر از همه این است که دولت ها باید از کمک کردن به صنایع مخرب همچون سوخت های فسیلی، ماهیگیری های صنعتی و کشاورزی اجتناب کنند.
وی تاکید دارد: غارت زمین و اقیانوس ها متوقف شود، به بهای محیط زیستی تمیز، سالم و متنوع برای میلیاردها زن و مرد و بچه که هم اکنون و آینده بتوانند از آن بهره ببرند.
با توجه به اینکه ناظران می گویند که یک سوم زمین های ما باید محافظت شوند، مناطق حفاظت شده در خشکی و دریاها باید مدام افزایش پیدا کند.
“جاناتان بیلی” از انجمن جغرافیای ملی می گوید: ما باید به بازسازی طبیعت و نوآوری دست بزنیم. فقط از این راه است که می توانیم برای نسل های آینده یک سیاره سالم با محیط زیست پایدار بر جا بگذاریم.

آیا این خطرناک تر از تغییرات اقلیمی است؟
پژوهشگران می گویند که دمای هوا از سال ۱۹۸۰ دو برابر شده و این تاثیر زیادی بر تنوع زیستی گذاشته، برخی گونه ها را محدودتر و برخی را حتی در معرض خطر انقراض قرار داده است.
بر اساس توافق اقلیمی پاریس باید تا سال ۲۰۳۰ تولید گازهای گلخانه ای به حدی کم شود که دمای کره زمین در مقایسه با شروع انقلاب صنعتی بیشتر از دو درجه افزایش نیافته باشد.
تهیه کنندگان این تحقیق امیدوارند این گزارش سبب شود تهدید گونه های جانوری و گیاهی هم مانند گرم شدن هوای زمین جدی گرفته شود.

چه کاری از دست ما بر می آید؟
تغییر اساسی فقط به دولت ها و مسئولان محلی محدود نمی گردد. تک تک افراد می توانند در تغییر نقش داشته باشند.
کیت برامان از نویسندگان این گزارش می گوید: می دانیم که شیوه غذا خوردن امروز آدم ها اغلب هم برای سلامتی خود آنها ضرر دارد هم برای کره زمین. ما می توانیم بعنوان یک فرد با تغذیه متنوع که بیشتر از سبزیجات تشکیل شده باشد سالم تر زندگی نماییم و همینطور با روش های پایدار کشاورزی، محیط زیست و کره زمین را هم سالم نگهداریم.
نویسندگان این گزارش معتقدند افراد بعنوان یک مصرف کننده با تغییر سبک زندگی می توانند در سیاست ها تغییر ایجاد کنند.
دکتر “رینکو رای چودهاری”، از دانشگاه کلارک در ماساچوست آمریکا هم می گوید: مثلا این خیلی مهم می باشد که جامعه بر سوخت های تجدیدپذیر بیشتر از سوخت های فسیلی سرمایه گذاری کند. اما چطور؟ از طریق تغییر عادت های فردی و همینطور از راه صندوق های رای و به جای اینکه فقط تلاش کنید با خاموش کردن چراغ در مصرف انرژی صرفه جویی کنید، کارهای دیگری هم هست.
بنابر گزارش دویچه وله، روبرت واتسون، مدیرکل تشکیلات IPBES اعتقاد دارد که انقراض گونه ها دست کم به همان اندازه مخاطره انگیز است که تغییرات اقلیمی. او اخطار می دهد که ما انسان ها با ادامه وضعیت کنونی بنیادهای اقتصاد و معیشت خویش را نابود می نماییم.
به گفته واتسون انقراض گونه های گیاهی و جانوری برای “امنیت غذایی، سلامت و کیفیت زندگی در سراسر جهان” یک تهدید جدی به حساب می آید.
در گزارش مورد اشاره تاکید شده که حشرات بیشتر از گونه های دیگر در معرض انقراض قرار دارند. از میان رفتن خیلی از گونه های حشرات تاثیری مستقیم بر طبیعت و بخش های مختلف زندگی و فعالیت انسان ها، همچون در فعالیت های کشاورزی و باغداری خواهد داشت.
مطابق برآوردها تعداد حشرات در اروپا طی سه دهه گذشته حدود ۸۰ درصد کاهش یافته است.
“ژوزف زته له”، کارشناس بیولوژی یک مرکز پژوهش محیط زیست در لایپزیگ آلمان و عضو هیئت رئیسه گروه پژوهشگران سازمان ملل می گوید با یافته های جدید دیگر کسی نمی تواند ادعا کند “ما نمی دانستیم”.
پژوهشگران تنوع زیستی، همچون فعالان مقابله با تغییرات اقلیمی به صورت مشخص خواهان توسعه پایدار و آینده نگر کشاورزی، اعمال محدودیت های موثر در میزان صید آبزیان و اصلاح کمک به حفظ محیط زیست از منابع عمومی شده اند.
“سونیا شولتسه”، وزیر محیط زیست آلمان گزارش سازمان ملل را “پیام بیدار باش” خوانده و خواستار یک توافق نامه بین المللی در مورد حفاظت از گونه ها مانند توافق نامه پاریس برای مقابله با تغییرات اقلیمی شده است.
بنابر این گزارش، انقراض گونه های گیاهی و جانوری مرزی نمی شناسد و حدودا تمام کشورها و مناطق جهان به شکلی درگیر و متاثر از این روند هستند. مسئولان اداره ملی حفاظت از محیط زیست افغانستان ماه گذشته از در معرض انقراض بودن حدود ۱۵۰ نوع حیوان در این کشور خبر دادند.
در بررسی های محلی بیشتر انقراض حیوانات و گیاهان شناخته شده در مرکز توجه قرار دارد. در پژوهش های بین المللی به گونه های دیگر هم توجه می شود که گرچه برای عموم مردم آشنا نیستند، اما جزئی از چرخه تنوع زیستی محسوب می شوند و از میان رفتن شان گونه های دیگر را هم به خطر می اندازد.