گزارش باغ من به نقل از مهر: بدعهدی چشم آبی ها در تامین مالی توافق پاریس، ضرورت بازبینی ایران

باغ من: در حالی کشورهای توسعه یافته متعهد به کمک سالانه ۱۰۰میلیارد دلاری تا سال ۲۰۲۰به کشورهای درحال توسعه شدند که گزارش صندوق اقلیم سبز نشان داده است تاکنون، تنها ۱۰ میلیارد دلار واریز شده است.
به گزارش باغ من به نقل از مهر، با شکست پروتکل تغییر اقلیم کیوتو و آخر دوره اجرایی آن در سال ۲۰۱۲ میلادی، کنوانسیون تغییرات اقلیم سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۵ میلادی توانست موافقت اولیه کشورهای حاضر در اجلاس بیست و یکم را در مورد توافق تغییر اقلیم پاریس، به دست آورد. هدف این توافق، پیشگیری از افزایش ۲ درجه ای دمای کره زمین تا آخر قرن حاضر است.بر اساس مبانی علمی این توافق، عامل اصلی این افزایش دما، بالا رفتن سطح انتشار گازهای گلخانه ای است. البته عده ای دیگر از دانشمندان برخلاف موافقان این توافق نامه، فعالیت های خورشیدی را عامل اصلی گرمایش زمین می دانند.عناصر کلیدی این توافق، سازگاری (Adaptation) به مفهوم ایجاد زیرساخت ها و اتخاذ تدابیر لازم برای به حداقل رساندن زیان هایی که گرم تر شدن زمین به یک کشور وارد می کند، مانند سیل، طوفان، خشک سالی است و البته عنصر کلیدی دیگر تعدیل (Mitigation)، به معنای سرمایه گذاری برای کاهش انتشار و توسعه انرژی های پاک است و از آنجائیکه حرکت در راه این دو اقدام، نیازمند تأمین مالی کشورهای در حال توسعه و کمتر توسعه یافته است، ازاین رو مطابق توافق پاریس، کشورهای توسعه یافته موظف به کمک های مالی و فناوری به کشورهای در حال توسعه و کمتر توسعه یافته شدند.از جمله مهم ترین این کمک ها کمک سالانه ۱۰۰ میلیارد دلاری است. این کمک باید از سال ۲۰۱۵ تا سال ۲۰۲۰ میلادی به صورت سالانه به صندوق اقلیم سبز (GCF) عرضه می شد تا این صندوق بتواند آنرا بین کشورهای مستعد تقسیم نماید.بدعهدی کشورهای توسعه یافته در عرضه کمک های مالیدر این میان آمریکا بعنوان اصلی ترین کشور متعهد به تأمین مالی، به دلایلی همچون مسئله کمک های مالی، از این توافق خارج شد و سایر کشورهای متعهد به کمک مالی نیز، عملکرد مناسبی در این عرصه نداشته اند. البته تأثیرگذاری خروج آمریکا بر عرضه کمک های بین المللی به حدی بود که ترکیه به علت به خطر افتادن کمک های مالی، تابحال به موافقت نامه پاریس نپیوسته است.کشورهای دیگری مانند آلمان، نروژ، سوئد و سوئیس اعلام نمودند که تسهیلات و حمایت های جدیدی به میزان ۵۰۰ میلیون دلار برای ایجاد انگیزه ابتکارات جدید کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در مقیاس های بزرگ، هدف گذاری شده است که همچون آن می توان به استفاده از انرژی های تجدید پذیر، بهبود سیستم حمل و نقل، ارتقای بهره وری انرژی، مدیریت پسماند جامد و شهرهای کم کربن برای کشورهای در حال توسعه اشاره نمود تا به این ترتیب، در مقابل تغییرات اقلیمی اقداماتی صورت گیرد. با این همه گزارش صندوق اقلیم سبز (GCF) نشان داده است که این کشورها، بدعهدی زیادی در مبحث کمک ۱۰۰ میلیارد دلاری انجام داده اند.ساعد سرمدی، کارشناس حوزه انرژی و اقلیم شناسی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به بدعهدی کشورهای توسعه برای پرداخت سهم صندوق سبز، اظهار داشت: نقض کشورهای توسعه یافته در عرضه کمک های مشخص شده در توافق پاریس، در حالی است که این کمک ها از انگیزه های اصلی کشورهایی مانند ایران در پیوستن به توافق پاریس است.مراقب وعده های پوشالی غرب باشیموی اضافه کرد: ونزوئلا اجرای تعهدات خویش را به اقداماتی همچون عرضه کمک مالی ۱۰۰ میلیارد دلاری از جانب کشورهای متعهد شده، مشروط کرده است. افغانستان هم خواهان تأمین تمام هزینه های اجرای تعهدات خود که بالغ بر ۱۷ میلیارد دلار بوده، از محل کمک های بین المللی شده است. در عین حال، دولت ایران هم متعهد شده است تا ۱۲ درصد از انتشار گازهای گلخانه ای خویش را مشروط به برداشته شدن تحریم و رفع محدودیت های مالی و فناوری، کم کند.به گفته این کارشناس انرژی و اقلیم شناسی، همه این موارد در حالی است که مطابق گزارش صندوق اقلیم سبز، از میزان کمک سالانه ۱۰۰ میلیارد دلاری که بیشتر از ۳ سال از زمان اجرایی شدن آن می گذرد، تابحال تنها ۱۰ میلیارد دلار آن به این صندوق واریزشده که البته مبلغی بسیار ناچیز است.به گزارش باغ من به نقل از مهر با عنایت به سهل انگاری کشورهای توسعه یافته در اجرای تعهدات مالی خود برای تأمین مالی صندوق سبز، کشورهای دریافت کننده این کمک ها نسبت به دریافت این مبالغ و همینطور کمک های دیگری که در این توافق نامه ذکرشده، چندان امیدوار نیستند؛ بنابراین نیاز است تا مسئولان و نهادهای بررسی کننده توافق پاریس در کشور هم نسبت به این امر آگاه باشند تا در دام نقض عهدهای کشورهای توسعه یافته قرار نگیرند؛ چون که کشورهای توسعه یافته هنوز اقدام قابل توجهی در این باره انجام نداده اند.